aafhouwe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aafhouwe (Nederlands: afhakken, afslaan, weggaan, ervandoor gaan)

Verveuging

huijt aaf, heef/houwde aaf, aafgehouwe/aafgehouwd


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich houw aaf mer ich houw aaf det ich aafhouw ich höb aafgehouwe
IPA /ɪç hɒ̀u̯ 'à:f/ /mær‿ɪ̽ç hɒ̀u̯ 'à:f/ /dæd‿ɪ̽ʝ á:fɒ̀u̯/ /ɪç‿œ̽b á:fɣ̊əhɒ̀wə/

aafhouwe /á:fɒ̀wə/

  1. (euvergenkelik) door örges taengenaan te houwe det losmaken of aafbraeke van e gehieël
    Doe mós tich die tek aafhouwe die euver die moer hange.
  2. (synoniem) (ergatief) of (óneuvergenkelik) anger waord veur weggaon
    Veer mótten aafhouwe.
  3. (óneuvergenkelik) flot op vaart kómme van e moterveurtuug
  4. (synoniem) (ergatief) of (óneuvergenkelik) anger waord veur oetsjeie
Raod

Es 't waord wuuert gesjèdj kan 't veurveugsel 'ne stoeattoean kriege; veural anen inj van 'ne zats: Veur houwen aa\f!

Aafbraeking
  • aaf-hou-we
Synoniem
Samestèlling
Zagswies
  • emes de kop aafhouwe (vervingk köppe): emes doeadmake door dem ziene kop vanne rómp aaf te haole
  • tied aafhouwe (naodrök op aafhouwe): tied veur eweg te gaon
    Kóm mit, 't is tied aafhouwe!
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 52.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aafhouw aafhuits aafhuitj aafhouwe aafhouwen aafhouwtj aafhouwe aafhouwen aafhouwendj
IPA /á:fɒ̀u̯/ /á:fœ̀i̯ts/ /á:fœ̀i̯dz/ /á:fœ̀i̯c/ /á:fœ̀i̯ɟ/ /á:fɒ̀wə/ /á:fɒ̀wən/ /á:fɒ̀u̯c/ /á:fɒ̀u̯ɟ/ /á:fɒ̀wə/ /á:fɒ̀wən/ /á:fɒ̀wəɲɟ/
vergangen tied sjrif aafheef aafheefs aafheef aafheve aafheven aafheef aafheve aafheven aafgehouwe aafgehouwen
IPA /á:fè:f/ /á:fè:v/ /á:fè:fs/ /á:fè:vz/ /á:fè:f/ /á:fè:v/ /á:fè:ve/ /á:fè:ven/ /á:fè:f/ /á:fè:v/ /á:fè:ve/ /á:fè:ven/ /á:fɣ̊əhɒ̀wə/ /á:fɣ̊əhɒ̀wən/
gebi-jjendje wies sjrif houw aaf! houwe-v'r aaf houwtj aaf!
IPA /hɒ̀u̯ á:f/ /hɒ̀u̯ á:v/ /hɒ̀wəvər á:f/ /hɒ̀wəvər á:v/ /hɒ̀u̯ɟ á:f/ /hɒ̀u̯ɟ á:v/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aafhouwe aafhouwen aafgehouw ó aafhouwe aafhouwen aafhouwentaere aafhouwentaeren aafgehouwe aafgehouwen
IPA /á:fɒ̀wə/ /á:fɒ̀wən/ /á:fɣ̊əhɒ̀u̯/ /á:fɒ̀wə/ /á:fɒ̀wən/ /á:fɒ̀wən̥'tɛ̀:re/ /á:fɒ̀wən̥'tɛ̀:ren/ /á:fɣ̊əhɒ̀wə/ /á:fɣ̊əhɒ̀wən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


[3]

[emes de kop aafhouwe]

zuuch köppe

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aafhouwe ó /á:fɒ̀wə/

  1. (gerundium) gerundium II van aafhouwe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aaf-hou-we

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aafhouwe aafhouwen
IPA /á:fɒ̀wə/ /á:fɒ̀wən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aafhouwe aafhouwen
IPA /á:fɒ̀wə/ /á:fɒ̀wən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aafhouwe /á:fɒ̀wə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafhouwe (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafhouwe (in naevezats)
Aafbraeking
  • aaf-hou-we
Variaasje


Kirchröadsj[bewirk]

Wirkwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.ɦɔu.(w)ə/

Lemma[bewirk]

aafhouwe

  1. (transitief) durch urjes teëje aa tse houwe, dat losmaache of aafbrèche va e Jehieël.
  2. (ergatief) urjes va voetjoa (meist ónger Droek).
Zagswies
  • [2] 't weëd Tsiet, vier mósse aafhouwe.
  • [2] deë zoet sjleët oes, deë huit jauw aaf.
  • [2] houw aaf!
Samestèlling
In anger dialekte

Infléktie[bewirk]

iech doe heë/zie/'t vier uur zie deilwoad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
präsens houw aaf huis aaf huit aaf houwe aaf houwen aaf houwt aaf houwe aaf houwen aaf aafhouwend
aafhouwens
präteritum I houwet aaf houwets aaf houwet aaf houwete aaf houweten aaf houwet aaf houwete aaf houweten aaf aafjehouwe
präteritum II
kónjunktief houw aaf houws aaf houwt aaf houwe aaf houwen aaf houwt aaf houwe aaf houwen aaf
imperatief houw aaf houwe-v'r aaf houwt aaf
substantivering infinitief jeróndief I jeróndief II supien partitsiep
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
aafhouwe aafhouwen aafjehouw aafhouwe aafhouwen aafhouwentäre aafhouwentären aafjehouwe aafjehouwen

In anger spröach[bewirk]

[1]

bewirk

[2]

bewirk


Zelfsjtendieg naamwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.ɦɔu.(w)ə/

Lemma[bewirk]

aafhouwe ó

  1. (jeróndief) jeróndief II va aafhouwe.

Infléktie[bewirk]

stam inkelvaad stam mieëvaad diminutief inkelvaad diminutief mieëvaad
nominatief aafhouwe
genitief aafhouwes
locatief aafhouwes
datief aafhouwe
accusatief aafhouwe