aafkóms

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

aafkóms v (Nederlands: afkomst)

Sinneniem
Verbuging

aafkómste, —


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aafkóms v /á:fkʊ̀m̥s/

  1. (lètterlik) det wo get óntstangen is, 't puntj wovanoet get gekómmen is
  2. de bloodverwantjsjap in 'n neerdalendje lien
Raod

Dit waord wuuert veural veur mienselike verwantjsjap gebroek; veur anger beteikenissen haet 't waord "kómaaf" de veurkeur.

Aafbraeking
  • aaf-kóms
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • van aafkóms 'ne ... zeen: wuuert gebroek veur de plaats van oearsprónk van emes aan te gaeve
    Dae is van aafkóms 'ne waol.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aafkóms aafkumste aafkumsten
IPA /á:fkʊ̀m̥s/ /á:fkʊ̀mz/ /á:fkø̀m̥stə/ /á:fkø̀m̥stən/
dim. sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aafkóms aafkómste aafkómsten
IPA /á:fkʊ̀m̥s/ /á:fkʊ̀mz/ /á:fkʊ̀m̥stə/ /á:fkʊ̀m̥stən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk