bóm

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bóm v (Nederlands: bom, springtuig, grote hoeveelheid, veel)

Verbuging

bómme, bumke


'n bóm [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bóm v /bʊ̀m/

  1. e veurwerp mit 'n ómplófbaar lajing
  2. (euverdrechtelik) get det groeat en diek is (meis negatief)
Aafbraeking
  • bóm
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Hie/dao kós waal 'n bóm ómplóf zeen: Hie/dao is 't einen óngerein.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bóm bómme bómmen
IPA /bʊ̀m/ /bʊ́mə/ /bʊ́mən/
dim. sjrif bumke bumken bumkes
IPA /bø̀m̥kə/ /bø̀m̥kən/ /bø̀m̥kəs/ /bø̀m̥kəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bóm


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bóm /bʊ̀m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bómme
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bómme
Aafbraeking
  • bóm