bietje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bietje ó /bice/

  1. 'n klein wieväölheid, e klein aantal of e klei deil
    Neums toe det 'ne middig? Det is mer e bietje; gaef de kat mer hui!
  2. (biewäördelik) e deil of kinmirk van 'n aangegaeven eigensjap
    Det waas e bietje dóm waas toe juus zags.
    Ich haw mich e bietje vergaete mit eure naam.
Aafbraeking
  • biet-je
Variaasje
Synonieme
Verwantje wäörd
Zagswies
  • e lestig bietje: e lestig kindj
  • es 't e bietje wiltj: wen 't get mitzitj
  • mit stökskes en bietjes: mittertied, mit klein stepkes
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 81.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bietje bietjen bietjes
IPA /bice/ /bicen/ /bices/ /bicez/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif bietje bietjen bietjes
IPA /bice/ /bicen/ /bices/ /bicez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk