braeking

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

braeking v /brɛ́:kʲɪŋ/

  1. de verangering inne richting van 'n golf (wie 'ne leechstraol) bie d'n euvergank vanne ein stóf nao dien anger, wobie die anger stóf 'n anger toeheid haet
  2. (spraoklieër) 'n spraokkundige verangering wobie 'ne (meis lange) monoftong (einklank) 'nen diftong (twieëklank) wuuert
  3. 't kepotslaon van golven ane kus
Aafbraeking
  • brae-king
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif braeking braekinge braekingen
IPA /brɛ́:kʲɪŋ/ /brɛ́:kʲɪŋe/ /brɛ́:kʲɪŋen/
dim. sjrif braekingske braekingsken braekingskes
IPA /brɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲe/ /brɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲen/ /brɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲes/ /brɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]