break

Van Wiktionary

Ingels[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

break /bɹeɪk/

  1. braeke
  2. kepotgaon
  3. verinnewere
  4. aanbraeke
  5. verbraeke
  6. sjenje (van 'ne regel)
  7. get euver höbbe (besjadig door 'ne breuk)
Synoniem

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

break /bɹeɪk/

  1. breuk ('t braeke)
  2. óngerbraeking, pauze
Synoniem