crisis

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

crisis m /kr̥izɪs/ kriezzis

  1. 'ne noeadtoestandj wobie 't fetsuundelik wirke van e stèlsel of e gehieël zwaor verstuuerd wuuert
  2. 'nen tied worin 't ikkenomisch gezeen achteroetgeit
Aafbraeking
  • cri-sis
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif crisis crisisse crisissen
IPA /kr̥izɪs/ /kr̥izɪz/ /kr̥izɪ̽se/ /kr̥izɪ̽sen/
dim. sjrif crisiske crisisken crisiskes
IPA /kr̥izɪ̽skʲe/ /kr̥izɪ̽skʲen/ /kr̥izɪ̽skʲes/ /kr̥izɪ̽skʲez/
dat. sjrif crisis crisisse crisissen
IPA /kr̥izɪs/ /kr̥izɪz/ /kr̥izɪ̽se/ /kr̥izɪ̽sen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]