dóf

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

dóf /dʊf/

1. neet blinkendj, sónger weerspegeling van leech (gezag van oppervlakdjes)

   Dóffe kluuere, wie gries, meine de luuj allewiel gaer te zeen, mer ich höb lever e fijn kluuerken oppe moer.

   Doe mós tich die haor 'ns wasse mit Head & Shoulders; doe zeen gans dóf.

2. neet klaor en mit min hoeag toeane (gezag van klank)

   Es te-n op 'n aope vaat huits kump tao 'nen dóffe klank van.

3. (synoniem) anger waord veur lösteloos

Aafbraeking

• dóf

Net get anges gesjreve

• doef, douf

Aafleijinge

• verdóffe
• dóffe tróm

Verwantje wäörd

• blat, doeffig, mat

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	dóffe	dóffen	dóffe	dóf		dóffe	dóf		dóf
	IPA	/dʊfə/	/dʊfən/	/dʊfə/	/dʊf/	/dʊv/	/dʊfə/	/dʊf/	/dʊv/	/dʊf/	/dʊv/
kómparatief	sjrif	dóffere	dófferen	dóffer	dóffer		dóffer	dóffer		dóffert
	IPA	/dʊfərə/	/dʊfərən/	/dʊfər/	/dʊfər/		/dʊfər/	/dʊfər/		/dʊfər̥t/	/dʊfərd/
superlatief	sjrif	dófste	dófsten	dófste	dófste		dófste	dófste		dófste
	IPA	/dʊfstə/	/dʊfstən/	/dʊfstə/	/dʊfstə/		/dʊfstə/	/dʊfstə/		/dʊfstə/
partitief	sjrif									dófs
	IPA									/dʊfs/	/dʊvz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) dófs (toe)	(wie) dóf (geer)
	IPA	/wì: dʊfs tú:/	/wì: dʊf ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) dóffers (toe)	(wie) dóffertj (geer)
	IPA	/wì: dʊfər̥s tú:/	/wì: dʊfər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

• Frans: mat, terne
• Ingels: dull^(en:), matte
• Nederlandjs: mat, dof
• Pruus: matt, stumpf
• Russisch: тупой^(ru:)
• Spaans: mate, opaco
• Zweeds: matt

[2]

• Frans: sourd
• Ingels: dull^(en:), muffled
• Nederlandjs: dof
• Spaans: sordo

Biewaord

Neet-lemma

dóf /dʊf/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• dóf

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	dóf
	IPA	/dʊf/	/dʊv/
kómparatief	sjrif	dóffer
	IPA	/dʊfər/
superlatief	sjrif	dófste
	IPA	/dʊfstə/