dichting

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dichting v /dɪçtɪŋ/

  1. de hanjeling van 't sjrieve van gedichte, door te spele mitte klank, maot en 't ridme van wäörd
  2. (euverdrechtelik) 't gehieël van gedichte die door eine sjriever of binnen 'n zeker terdiesje gesjreve gewore zeen
Aafbraeking
  • dich-ting
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dichting dichtinge dichtingen
IPA /dɪçtɪŋ/ /dɪçtɪŋe/ /dɪçtɪŋen/
dim. sjrif dichtingske dichtingsken dichtingskes
IPA /dɪçtɪ̽ŋ̊skʲe/ /dɪçtɪ̽ŋ̊skʲen/ /dɪçtɪ̽ŋ̊skʲes/ /dɪçtɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]