dichtingsspraok

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dichtingsspraok v /dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:k/

  1. (spraoklieër) 't hoger spraokgebroek zoeawie det veurkump in gedichten en anger litteraer werke, wobie gespeeldj wuuert mitte klank van wäörd en deper beteikenisse
Aafbraeking
  • dich-tings-spraok
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dichtingsspraok dichtingsspraoke dichtingsspraoken
IPA /dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:k/ /dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:g/ /dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:kə/ /dɪçtɪŋ̊spr̥ɒ̀:kən/
dim. sjrif dichtingsspräökske dichtingsspräöksken dichtingsspräökskes
IPA /dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskə/ /dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskən/ /dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskəs/ /dɪçtɪŋ̊spr̥œ̀:kskəz/

In anger spraoke[bewirk]