element

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

element ó /éle̽'mǽn̥t/

  1. 'ne boewstein dae de gróndj van get vörmp
  2. (sjemie) 'n stóf die neet wiejer te splieten is in anger stóffe, 'n stóf die mer oet ein saort atome besteit
  3. 'n óngerdeil van 'n verzameling
  4. 'n apperaat det trillingen ómzitj in lektrisseteit of det lektrisseteit ómzitj in wörmdje
Aafbraeking
  • e-le-ment
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif element elemente elementen
IPA /éle̽'mǽn̥t/ /éle̽'mǽnd/ /éle̽'mǽn̥te/ /éle̽'mǽn̥ten/
dim. sjrif elementje elementjen elementjes
IPA /éle̽'mǽɲ̊ce/ /éle̽'mǽɲ̊cen/ /éle̽'mǽɲ̊ces/ /éle̽'mǽɲ̊cez/
dat. sjrif element elemente elementen
IPA /éle̽'mǽn̥t/ /éle̽'mǽnd/ /éle̽'mǽn̥te/ /éle̽'mǽn̥ten/

In anger spraoke[bewirk]

[2]


Ingels[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

element /'ɛ.lə.mənt/

  1. element