erm

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

erm /æ̀rm/

  1. (bao) nieks bezittendj
  2. (euverdrechtelik) dao wo väöl [1] luuj wone
    Det is 'n erm landj.
  3. veur te beklage, dao wo me mitlieje veur haet
    Daen ermen hóndj wuuert noeatj mieë mit geloupe noe d'r 'n vrindin haet.
  4. gein of min netuurlike riekdóm bezittendj
    Det waas erme gróndj wo die boerderie hawwe.
Aafbraeking
  • erm
Aafleijinge
Antoniem
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes/get oppen erm pakke
  • örges 'n erm hert van kriege: örges 'n hieël slech geveul euver kriege
  • 't erm höbbe
    Geine wiltj noe nag wete wie erm de luuj 't vreuger hawwe.
  • Prakkezere doon erm luuj: Väöl zörg höbben is get veur luuj die neet riek zeen.
  • zoea erm wie Job: hieël erm
  • zoea erm wie 'n loes: hieël erm
  • zoea erm wie de nete: hieël erm
  • zoea erm wie 'n wandjloes: hieël erm
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115-116.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif erme ermen erm erm erm erm ermp
IPA /æ̀rme/ /æ̀rmen/ /æ̀rm/ /æ̀rm/ /æ̀rm/ /æ̀rm/ /æ̀r̥m̥p/ /æ̀rmb/
kómparatief sjrif ermere ermeren ermer ermer ermer ermer ermert
IPA /æ̀rmərə/ /æ̀rmərən/ /æ̀rmər/ /æ̀rmər/ /æ̀rmər/ /æ̀rmər/ /æ̀rmər̥t/ /æ̀rmərd/
superlatief sjrif ermste ermsten ermste ermste ermste ermste ermste
IPA /æ̀r̥m̥ste/ /æ̀r̥m̥sten/ /æ̀r̥m̥ste/ /æ̀r̥m̥ste/ /æ̀r̥m̥ste/ /æ̀r̥m̥ste/ /æ̀r̥m̥ste/
partitief sjrif erms
IPA /æ̀r̥m̥s/ /æ̀rmz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) erms (toe) (wie) ermp (geer)
IPA /wì: æ̀r̥m̥s tú:/ /wì: æ̀r̥m̥p ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) ermers (toe) (wie) ermertj (geer)
IPA /wì: æ̀rmər̥s tú:/ /wì: æ̀rmər̥c ʝ̊é:r/
Raod

Bakkes zaet det d'n ónverbaoge vorm sleiptuuenig is. Hae liek aevel dökker foute te make bie 't cluster "-erm", went deze vorm wuuert neet gehuuerd.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

'nen erm [1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

erm m /ǽrm/

  1. (liefdeil) eder vanne twieë bäövelste lidmaote van miense (en sómmige bieëster, wie ape), vanne sjouwer toetane pols enne henj
  2. (euverdrechtelik) 'n oetstaekendj deil det vergeliekbaar functies haet es 'nen [1]
    Mit zónne langen erm kan me väöl wied verplaatse mit 'nen takel.
Aafbraeking
  • erm
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • gèn e\rm mieër höbbe: hieël meug inne erm zeen
  • get inne e\rm höbbe > get innen e~rm höbbe: sterk zeen
  • d'n erm oeten dop höbbe: d'n erm oete kómp van 't gewerf höbbe
  • Doe guuefs 'ne vinger lank; ze pakke (zich) 'nen erm lank: Ze numme väöl mieër es te toesteis; es se-n eimel dien prinsiep luuets varen is de grens eweg.
  • mit aopen e~rm (mit sleiptoean): hieël hertelik
    Jan en Toos ropen ós ummer mit aopen erm binne.
  • 'nen doeajen erm: 'n doeadloupendje, struimingsloeaze vertakking van 'n reveer of 'n aafgesni-jje deil daovan
    De Aaj Roer in Berg is 'nen doeajen erm vanne Roer.
  • sterk inne erm zeen: zwaor laste good kónnen ophöffe
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 116.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif erm erm
IPA /ǽrm/ /æ̀rm/
dim. sjrif ermke ermken ermkes
IPA /æ̀r̥m̥kʲe/ /æ̀r̥m̥kʲen/ /æ̀r̥m̥kʲes/ /æ̀r̥m̥kʲez/
dat. sjrif erm erm
IPA /æ̀rm/ /æ̀rm/
Raod

Volges Bakkes haet 't mieëvaad van oearsprónk juus wie 't inkelvaad sleiptoean; det huuere v'r noe gaar nimmieë. Bie ós haet 't mieëvaad allein nag stoeattoean.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

erm /æ̀rm/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • erm

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif erm
IPA /æ̀rm/
kómparatief sjrif ermer
IPA /æ̀rmər/
superlatief sjrif ermste
IPA /æ̀r̥m̥ste/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

erm /ǽrm/ > /æ̀rm/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van erm
  2. (neet-lemma) vorm innen datief van erm
Aafbraeking
  • erm