grómme

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grómme /ɣrʊ́mə/

  1. (óneuvergenkelik) 'nen dóffe, trillendje, dreigendje klank make (wie door e bieës)
  2. (óneuvergenkelik) in zichzelf próttestere
Aafbraeking
  • gróm-me
Variaasje
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • God huuert dem/häör grómme: Die próttestere zeker in zichzelf, al huuere veer nieks daovan.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 145.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif gróm gróms grómp grómme grómmen grómtj
grómp
grómme grómmen grómmendj
IPA /ɣrʊ̀m/ /ɣrʊ̀m̥s/ /ɣrʊ̀mz/ /ɣrʊ̀m̥p/ /ɣrʊ̀mb/ /ɣrʊ́mə/ /ɣrʊ́mən/ /ɣrʊ̀m̥c/
/ɣrʊ̀m̥p/
/ɣrʊ̀mɟ/
/ɣrʊ̀mb/
/ɣrʊ́mə/ /ɣrʊ́mən/ /ɣrʊ́məɲɟ/
vergangen tied sjrif grómdje grómdjen grómdjes grómdje grómdjen grómdje grómdjen grómdje grómdjen grómdje grómdjen gegrómb
gegrómp
IPA /ɣrʊ̀mɟə/ /ɣrʊ̀mɟən/ /ɣrʊ̀mɟəs/ /ɣrʊ̀mɟəz/ /ɣrʊ̀mɟə/ /ɣrʊ̀mɟən/ /ɣrʊ̀mɟə/ /ɣrʊ̀mɟən/ /ɣrʊ̀mɟə/ /ɣrʊ̀mɟən/ /ɣrʊ̀mɟə/ /ɣrʊ̀mɟən/ /ɣə'ɣrʊ̀mb/
gebi-jjendje wies sjrif gróm! grómme-v'r grómtj!
IPA /ɣrʊ̀m/ /ɣrʊ́məvər/ /ɣrʊ̀m̥c/ /ɣrʊ̀mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif grómme grómmen gegróm ó grómme grómmen grómmentaere grómmentaeren gegrómme gegrómmen
IPA /ɣrʊ́mə/ /ɣrʊ́mən/ /ɣə'ɣrʊ̀m/ /ɣrʊ́mə/ /ɣrʊ́mən/ /ɣrʊ́mən̥'tɛ̀:re/ /ɣrʊ́mən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ɣrʊ́mə/ /ɣə'ɣrʊ́mən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

grómme ó /ɣrʊ́mə/

  1. (gerundium) gerundium II van grómme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • gróm-me

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif grómme grómmen
IPA /ɣrʊ́mə/ /ɣrʊ́mən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif grómme grómmen
IPA /ɣrʊ́mə/ /ɣrʊ́mən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

grómme /ɣrʊ́mə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van grómme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van grómme
Aafbraeking
  • gróm-me

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

grómme /ɣrʊ́mə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van gróm
Aafbraeking
  • gróm-me