hanjel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hanjel m /háɲəl/

  1. 't inkoupen en verkoupe van geujer, gerich veur dae geldj aan te verdene
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur hanjelswaar
  3. (euverdrechtelik) e gesjef det zeker waar verhanjeltj
  4. (euverdrechtelik) dinger, veurwerpe (ouch negatief: kraom, 'nen óngerein)
    Smiet daen hanjel ane kantj, went det guuef toch nieks mieë.
Aafbraeking
  • hanj-el
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ane kantj mitten hanjel
  • d'n hanjel enne wanjel
  • hanjel drieve: mit anger luuj waar verhanjele

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hanjel hanjele hanjelen
IPA /háɲəl/ /háɲə̽lə/ /háɲə̽lən/
dim. sjrif henjelke henjelken henjelkes
IPA /hǽɲ̊e̽l̥kʲe/ /hǽɲ̊e̽l̥kʲen/ /hǽɲ̊e̽l̥kʲes/ /hǽɲ̊e̽l̥kʲez/
dat. sjrif hanjel hanjele hanjelen
IPA /háɲəl/ /háɲə̽lə/ /háɲə̽lən/
Raod

't Mieëvaad wuuert neet väöl gebroek.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hanjel /háɲəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van hanjele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van hanjele
Aafbraeking
  • hanj-el