hore

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hore /hó:rə/

  1. (synoniem) anger waord veur aafsjuwelik
    Door die hore herrie verstaon ich gaar nieks.
  2. (synoniem) anger waord veur horetig
Aafbraeking
  • ho-re
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif hore horen hore horen hore horen hore horen hore horen hore horen
IPA /hó:rə/ /hó:rən/ /hó:rə/ /hó:rən/ /hó:rə/ /hó:rən/ /hó:rə/ /hó:rən/ /hó:rə/ /hó:rən/ /hó:rə/ /hó:rən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet (zoea dök) veur.

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hore /hò:rə/ > /hó:rə/ (?)

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van hoor
Aafbraeking
  • ho-re
Net get anges gesjreve