ilm

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ilm /ɪ́lm/

  1. fien geboewdj
Aafbraeking
  • ilm
Antonieme
Zagswies
  • Det Mrie is toch 'n ilm vroumis; dao kans se gaar gei lief aan zeen!

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif ilme ilmen ilm ilm ilm ilm ilmp
IPA /ɪ̀lme/ /ɪ̀lmen/ /ɪ̀lm/ /ɪ́lm/ /ɪ̀lm/ /ɪ́lm/ /ɪ́l̥m̥p/ /ɪ́lmb/
kómparatief sjrif ilmere ilmeren ilmer ilmer ilmer ilmer ilmert
IPA /ɪ̀lmərə/ /ɪ̀lmərən/ /ɪ̀lmər/ /ɪ̀lmər/ /ɪ̀lmər/ /ɪ̀lmər/ /ɪ̀lmər̥t/ /ɪ̀lmərd/
superlatief sjrif ilmste ilmsten ilmste ilmste ilmste ilmste ilmste
IPA /ɪ̀l̥m̥ste/ /ɪ̀l̥m̥sten/ /ɪ̀l̥m̥ste/ /ɪ̀l̥m̥ste/ /ɪ̀l̥m̥ste/ /ɪ̀l̥m̥ste/ /ɪ̀l̥m̥ste/
partitief sjrif ilms
IPA /ɪ̀l̥m̥s/ /ɪ̀lmz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) ilms (toe) (wie) ilmp (geer)
IPA /wì: ɪ́l̥m̥s tú:/ /wì: ɪ́l̥m̥p ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) ilmers (toe) (wie) ilmertj (geer)
IPA /wì: ɪ̀lmər̥s tú:/ /wì: ɪ̀lmər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ilm /ɪ́lm/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ilm

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif ilm
IPA /ɪ́lm/
kómparatief sjrif ilmer
IPA /ɪ̀lmər/
superlatief sjrif ilmste
IPA /ɪ̀l̥m̥ste/

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ilm /ɪ̀lm/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van ilm
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van ilm
Aafbraeking
  • ilm


Estisch[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ilm

  1. waer (d'n toestandj vannen dampkrink)