incident

Van Wiktionary

Ingels[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

incident /'ɪn.sɪ.dənt/

  1. veurval
    He told us some amusing incidents that occured during his travels.
    Hae vertal euver get vermakelike veurvel die ónger zien reize gebeurd wore.