ing

Van Wiktionary

'n ing [1] getske

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ing /ɪ̀ŋ/

  1. mit mien tösseruumdje, mitte euverkantjen of ziejkantj kortbie in vergelieking mitte lingdje of de deepdje
  2. klemmendj sónger buugzaamheid
    Die bókse zitte dich get ing.
  3. hieël kort biejein
    Op det leedje kóns te-n hieël fijn ing danse.
Raod

De beteikenis van "akelig" haet dit waord neet.

Aafbraeking
  • ing
Antonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 169.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif inge ingen ing ing ing ing ingk
IPA /ɪ̀ŋə/ /ɪ̀ŋən/ /ɪ̀ŋ/ /ɪ̀ŋ/ /ɪ̀ŋ/ /ɪ̀ŋ/ /ɪ̀ŋ/ /ɪ̀ŋ/ /ɪ̀ŋ̊k/ /ɪ̀ŋg/
kómparatief sjrif ingere ingeren inger inger inger inger ingert
IPA /ɪ̀ŋərə/ /ɪ̀ŋərən/ /ɪ̀ŋər/ /ɪ̀ŋər/ /ɪ̀ŋər/ /ɪ̀ŋər/ /ɪ̀ŋər̥t/ /ɪ̀ŋərd/
superlatief sjrif ingste ingsten ingste ingste ingste ingste ingste
IPA /ɪ̀ŋ̊stə/ /ɪ̀ŋ̊stən/ /ɪ̀ŋ̊stə/ /ɪ̀ŋ̊stə/ /ɪ̀ŋ̊stə/ /ɪ̀ŋ̊stə/ /ɪ̀ŋ̊stə/
partitief sjrif ings
IPA /ɪ̀ŋ̊s/ /ɪ̀ŋz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) ings (toe) (wie) ingk (geer)
IPA /wì: ɪ̀ŋ̊s tú:/ /wì: ɪ̀ŋ̊k ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) ingers (toe) (wie) ingertj (geer)
IPA /wì: ɪ̀ŋər̥s tú:/ /wì: ɪ̀ŋər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ing /ɪ̀ŋ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ing

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif ing
IPA /ɪ̀ŋ/
kómparatief sjrif inger
IPA /ɪ̀ŋər/
superlatief sjrif ingste
IPA /ɪ̀ŋ̊ste/