kalle

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kalle /kálə/

  1. (óneuvergenkelik) zich oetdrökke mit behölp vanne stum (veural wen m'n e twieë- of mieëziejig gespraek veurtj)
  2. (euvergenkelik) get 'ne naam gaeve
Aafbraeking
  • kal-le
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Doe kals meh: wuuert gezag wen emes ónnuuedig is 'nt kalle terwiel get gedaon mót waeren of wen emes get ónnuuezels zaet
  • emes get oete kop kalle: door te kalle daoveur zorge det emes e plan neet doorzitj of det emes van meining verangert
  • emes 'nen täöt ane kop kalle: zoväöl kalle/lulle/zeivere det emes dao gek van wuuert of det emes gaar nimmieë kan volge wo 't euver geit
  • Es se-n euver t'r duvel kals, dan kump t'r of hae sjik zien baoj: Es se euver emes 'nt kalle bös, kump dae miens of 'ne vertaengewuuerdiger van dem ónverhöds liefelik aan.
  • Es se-n euver t'r duvel kals, truuets se-n 'm op ziene stert: Es se-n euver emes 'nt kalle bös, kump dae zelf of 'ne vertaengewuuerdiger van dem ónverhöds liefelik aan.
  • euver emes/get kalle: emes of get es óngerwerp höbbe van e gespraek
  • fien mótte kalle: hieël get argumente nao veure mótte bringen op 'n vruntjelike meneer
  • kalle wie 'nen avvekaot: hieël good kónne kalle
  • kalle wie 'ne pestoear: hieël lang, oetveurig en mit euvertugingskrach kalle
  • mit emes good kónne kalle: mit emes good kónnen euverligke
  • 't Is te ónnuuezel det ich/doe/... d'reuver kal: Det is 't bespraeke neet waerd.
  • van zich aaf kalle (aa\f mit stoeattoean): veur zichzelf opkómme, opkómme veure eige positie, assertief zeen
  • zich d'rin en d'roet kalle/lulle: sónger bezej daovan te höbbe (oet dómmigheid) in ei betoog sjoud bekinnen en zich weer vrie kalle
Kómaaf
  • Verwantj aan 't Ingels: call "rope".
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 177.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kal kals kaltj kalle kallen kaltj kalle kallen kallendj
IPA /kàl/ /kàl̥s/ /kàlz/ /kàʎ̥c/ /kàʎɟ/ /kálə/ /kálən/ /kàʎ̥c/ /kàʎɟ/ /kálə/ /kálən/ /káləɲɟ/
vergangen tied sjrif kaldje kaldjen kaldjes kaldje kaldjen kaldje kaldjen kaldje kaldjen kaldje kaldjen gekaldj
IPA /kàʎɟə/ /kàʎɟən/ /kàʎɟəs/ /kàʎɟəz/ /kàʎɟə/ /kàʎɟən/ /kàʎɟə/ /kàʎɟən/ /kàʎɟə/ /kàʎɟən/ /kàʎɟə/ /kàʎɟən/ /ɣə'kàʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kal! kalle-v'r kaltj!
IPA /kàl/ /káləvər/ /kàʎ̥c/ /kàʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kalle kallen gekal ó kalle kallen kallentaere kallentaeren gekalle gekallen
IPA /kálə/ /kálən/ /ɣə'kàl/ /kálə/ /kálən/ /kálən̥'tɛ̀:re/ /kálən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kálə/ /ɣə'kálən/
Raod

De gebejendje wies wuuert ouch mit sleiptoean oetgespraoke: ka~l.

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Kalle /kálə/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Kallen)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Kalle" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Kal-le
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 31.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Kalle
IPA /kálə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Kalle
IPA /kálə/



Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kalle ó /kálə/

  1. (gerundium) gerundium II van kalle
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kal-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kalle kallen
IPA /kálə/ /kálən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kalle kallen
IPA /kálə/ /kálən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kalle /kálə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kalle
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kalle
Aafbraeking
  • kal-le