karate

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

karate ó /ka̽'rà:tə/

  1. 'n vechsport oet Japan wobie me gèn waopes gebroek
Aafbraeking
  • ka-ra-te
Kómaaf
  • Oet 't Japans: 空手 "karate".

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif karate
IPA /ka̽'rà:tə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif karate
IPA /ka̽'rà:tə/

In anger spraoke[bewirk]