kempe

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kempe /kʲǽm̥pe/

  1. (óneuvergenkelik) lestigheid óngervinje mit get
    Die kempe nag mitte gevolge vanne lèste euverstrouming.
  2. (synoniem) anger waord veur strieje
  3. (synoniem) anger waord veur vechte
Aafbraeking
  • kem-pe
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kemp kemps kemp kempe kempen kemp kempe kempen kempendj
IPA /kʲǽm̥p/ /kʲǽmb/ /kʲǽm̥ps/ /kʲǽmbz/ /kʲǽm̥p/ /kʲǽmb/ /kʲǽm̥pe/ /kʲǽm̥pen/ /kʲǽm̥p/ /kʲǽmb/ /kʲǽm̥pe/ /kʲǽm̥pen/ /kʲǽm̥peɲɟ/
vergangen tied sjrif kempdje kempdjen kempdjes kempdje kempdjen kempdje kempdjen kempdje kempdjen kempdje kempdjen gekemp
IPA /kʲǽmbɟe/ /kʲǽmbɟen/ /kʲǽmbɟes/ /kʲǽmbɟez/ /kʲǽmbɟe/ /kʲǽmbɟen/ /kʲǽmbɟe/ /kʲǽmbɟen/ /kʲǽmbɟe/ /kʲǽmbɟen/ /kʲǽmbɟe/ /kʲǽmbɟen/ /ɣə'kʲǽm̥p/ /ɣə'kʲǽmb/
gebi-jjendje wies sjrif kemp! kempe-v'r kemptj!
kemp!
IPA /kʲǽm̥p/ /kʲǽmb/ /kʲǽm̥pever/ /kʲǽm̥pc/
/kʲǽm̥p/
/kʲǽmbɟ/
/kʲǽmb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kempe kempen gekemp ó kempe kempen kempentaere kempentaeren gekempe gekempen
IPA /kʲǽm̥pe/ /kʲǽm̥pen/ /ɣə'kʲǽm̥p/ /ɣə'kʲǽmb/ /kʲǽm̥pe/ /kʲǽm̥pen/ /kʲǽm̥pen̥'tɛ̀:re/ /kʲǽm̥pen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲǽm̥pe/ /ɣə'kʲǽm̥pen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Kempe ó /kʲǽm̥pə/

  1. (plaatsnaam) 'n stad in Pruses
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Kempe" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Kem-pe
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 182.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Kempe Kempen
IPA /kʲǽm̥pə/ /kʲǽm̥pən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Kempe Kempen
IPA /kʲǽm̥pə/ /kʲǽm̥pən/

In anger spraoke[bewirk]

Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Kempe /kʲǽm̥pə/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Kempen)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Kempe" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Kem-pe
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 32.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Kempe
IPA /kʲǽm̥pə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Kempe
IPA /kʲǽm̥pə/


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

van Kempe /kʲǽm̥pə/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (van Kempen)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Kempe" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Kem-pe
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 32.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Kempe
IPA /kʲǽm̥pə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Kempe
IPA /kʲǽm̥pə/



Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kempe ó /kʲǽm̥pe/

  1. (gerundium) gerundium II van kempe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kem-pe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kempe kempen
IPA /kʲǽm̥pe/ /kʲǽm̥pen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kempe kempen
IPA /kʲǽm̥pe/ /kʲǽm̥pen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kempe /kʲǽm̥pe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kempe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kempe
Aafbraeking
  • kem-pe