keul

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

keul /kø̀:l/

  1. e bietje kajer, mit 'ne verhajingsgewies legeren temperatuur es de werm of heite ómgaeving
  2. (euverdrechtelik) sónger väöl geveul te tuine, aafstenjelik kwa kerakter (gezag van luuj)
Aafbraeking
  • keul
Net get anges gesjreve
Antonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 185.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif keule keulen keul keul keul keul keult
IPA /kø̀:lə/ /kø̀:lən/ /kø̀:l/ /kø̀:l/ /kø̀:l/ /kø̀:l/ /kø̀:l̥t/ /kø̀:ld/
kómparatief sjrif keuldere keulderen keulder keulder keulder keulder keuldert
IPA /kø̀:ldərə/ /kø̀:ldərən/ /kø̀:ldər/ /kø̀:ldər/ /kø̀:ldər/ /kø̀:ldər/ /kø̀:ldər̥t/ /kø̀:ldərd/
superlatief sjrif keulste keulsten keulste keulste keulste keulste keulste
IPA /kø̀:l̥stə/ /kø̀:l̥stən/ /kø̀:l̥stə/ /kø̀:l̥stə/ /kø̀:l̥stə/ /kø̀:l̥stə/ /kø̀:l̥stə/
partitief sjrif keuls
IPA /kø̀:l̥s/ /kø̀:lz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) keuls (toe) (wie) keultj (geer)
IPA /wì: kø̀:l̥s tú:/ /wì: kø̀:ʎ̥c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) keulders (toe) (wie) keuldertj (geer)
IPA /wì: kø̀:ldər̥s tú:/ /wì: kø̀:ldər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keul /kø̀:l/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • keul

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif keul
IPA /kø̀:l/
kómparatief sjrif keulder
IPA /kø̀:ldər/
superlatief sjrif keulste
IPA /kø̀:l̥stə/

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keul /kø̀:l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van keule
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van keule
Aafbraeking
  • keul