kinke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kinke /kʲɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (euvergenkelik) sjerp buige
    Dae kabel is gekónke; dae wirk nimmieë.
  2. (óneuvergenkelik) hieël vies hooste
Aafbraeking
  • kin-ke
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kink kinks kink kinke kinken kink kinke kinken kinkendj
IPA /kʲɪ́ŋ̊kʲ/ /kʲɪ́ŋgʲ/ /kʲɪ́ŋ̊ks/ /kʲɪ́ŋgz/ /kʲɪ́ŋ̊kʲ/ /kʲɪ́ŋgʲ/ /kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen/ /kʲɪ́ŋ̊kʲ/ /kʲɪ́ŋgʲ/ /kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen/ /kʲɪ́ŋ̊keɲɟ/
vergangen tied sjrif kónk
kank
kónks
kanks
kónk
kank
kónke kónken kónk kónke kónken gekónke gekónken
IPA /kʊ́ŋ̊k/
/káŋ̊k/
/kʊ́ŋg/
/káŋg/
/kʊ́ŋ̊ks/
/káŋ̊ks/
/kʊ́ŋgz/
/káŋgz/
/kʊ́ŋ̊k/
/káŋ̊k/
/kʊ́ŋg/
/káŋg/
/kʊ́ŋ̊kə/ /kʊ́ŋ̊kən/ /kʊ́ŋ̊k/ /kʊ́ŋg/ /kʊ́ŋ̊kə/ /kʊ́ŋ̊kən/ /ɣə'kʊ́ŋ̊kə/ /ɣə'kʊ́ŋ̊kən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif kónk kónks kónk kónke kónken kónk kónke kónken gekónke gekónken
IPA /kʊ́ŋ̊k/ /kʊ́ŋg/ /kʊ́ŋ̊ks/ /kʊ́ŋgz/ /kʊ́ŋ̊k/ /kʊ́ŋg/ /kʊ́ŋ̊kə/ /kʊ́ŋ̊kən/ /kʊ́ŋ̊k/ /kʊ́ŋg/ /kʊ́ŋ̊kə/ /kʊ́ŋ̊kən/ /ɣə'kʊ́ŋ̊kə/ /ɣə'kʊ́ŋ̊kən/
gebi-jjendje wies sjrif kink! kinke-v'r kink!
kinktj!
IPA /kʲɪ́ŋ̊kʲ/ /kʲɪ́ŋgʲ/ /kʲɪ́ŋ̊kʲever/ /kʲɪ́ŋ̊kʲ/
/kʲɪ́ŋ̊kc/
/kʲɪ́ŋgʲ/
/kʲɪ́ŋgɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kinke kinken gekink ó kinke kinken kinkentaere kinkentaeren gekinke gekinken
IPA /kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen/ /ɣə'kʲɪ́ŋ̊kʲ/ /ɣə'kʲɪ́ŋgʲ/ /kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:re/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /ɣə'kʲɪ́ŋ̊kʲen/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kinke ó /kʲɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van kinke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kin-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kinke kinken
IPA /kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kinke kinken
IPA /kʲɪ́ŋ̊kʲe/ /kʲɪ́ŋ̊kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kinke /kʲɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kinke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kinke
Aafbraeking
  • kin-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kinke /kʲɪ̀n̥kʲe/

  1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van kin
Aafbraeking
  • kin-ke