klinker

Van Wiktionary

'n moer van klinkers [3]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klinker m /kl̥ɪ́ŋ̊kʲer/

  1. (spraoklieër) 'ne klank inne mienselike spraok wobie gèn blokkaasj inne lóchstroum vannen aom gemaak wuuert
    't Mofers haet hieël väöl klinkers die in 't Nederlandjs neet bestaon, wie de ao, de ae enne äö.
  2. e sjrifteiken det 'ne [1] waerguuef
    De veurnaamste klinkers zeen A, E, I, O en U.
  3. 'nen helle brik dae gehèts is toet 't smiltjpuntj en gei water opzuug
    Klinkers waere meis gebroek veur straote mit te make.
Aafbraeking
  • klin-ker
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klinker klinkers
IPA /kl̥ɪ́ŋ̊kʲer/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲer̥s/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲerz/
dim. sjrif klinkerke klinkerken klinkerkes
IPA /kl̥ɪ́ŋ̊kʲe̽r̥kʲe/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲe̽r̥kʲen/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲe̽r̥kʲes/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲe̽r̥kʲez/
dat. sjrif klinker klinkers
IPA /kl̥ɪ́ŋ̊kʲer/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲer̥s/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲerz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[3]