lach

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

lach m /lax/

1. 'n uting van bliedsjap middels 't optrèkke vanne móndjheuk en döks ouch mit geluid

Aafbraeking

• lach

Homofoon

• lag

Aafleijinge

• lache
• bielach, halflach, gaaslach, goodlachs

Verwantje wäörd

• grimas

Zagswies

• e lechsken op 't gezich höbbe
• zich verriete vanne lach: böljere van 't lache

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	lach		—
	IPA	/lax/	/laɣ/	—
dim.	sjrif	lechske	lechsken	lechskes
	IPA	/læçskʲe/	/læçskʲen/	/læçskʲes/	/læçskʲez/
dat.	sjrif	lach		—
	IPA	/lax/	/laɣ/	—

In anger spraoke

[1]

Fins: nauru Frans: rire m Ingels: laugh(en:) Japans: 笑顔(ja:) Nederlandjs: lach m

Pruus: Lachen ó, Gelächter o Sjinees: 咍(zh:) Spaans: risa v Zweeds: skratt ó

Wirkwaord

Neet-lemma

lach /lax/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van lache
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van lache
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van lache
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van lache
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van lache

Aafbraeking

• lach

Homofoon

• lag

Variaasje

• [5] lachtj