meister
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
meister m /mɛ́i̯ster/
- emes van hoger funksje dae mach haet
- (synoniem) anger waord veur sjoealmeister
- (synoniem) anger waord veur baas
- emes dae in ein bepaoldje vaerdigheid hieël good is; 'ne kónstenieër dae naam haet gemaak
- emes dae bie 't gilde zien bepreuvingswerkstök haet ingegónnen en dus zien ambach moog oetube
- emes dae knechter ónger zich haet
- (synoniem) anger waord veur rechsgelieërdje
- (ajerwèts) 'ne masjenis van 'nen trein
- Aafbraeking
- meis-ter
- Aafleijinge
- euvermeistere, meistere, meisteres, meisterin, meisterlik
- meisterwerk
- betaalmeister, bórgemeister, heilmeister, keukemeister, keurmeister, kirkemeister, lieërmeister, penningmeister, rintjmeister, sjoealmeister, staasjemeister
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- zich örges meister van make: get in bezit krieg, döks op 'n ónieërlike meneer
- ziene meister vinje: emes taengekómme dae mieë kwaliteiten haet
- Doe kins waal zónne groeate moel höbbe, meh doe zals diene meister onnawwel vinje.
- Ubing maak de meister: Door väöl te uben en oppernuuj te doon lieërt me mieër en wuuert me baeter.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | meister | meisters | ||
| IPA | /mɛ́i̯ster/ | /mɛ́i̯ster̥s/ | /mɛ́i̯sterz/ | ||
| dim. | sjrif | meisterke | meisterken | meisterkes | |
| IPA | /mɛ́i̯ste̽r̥kʲe/ | /mɛ́i̯ste̽r̥kʲen/ | /mɛ́i̯ste̽r̥kʲes/ | /mɛ́i̯ste̽r̥kʲez/ | |
| dat. | sjrif | meister | meisters | ||
| IPA | /mɛ́i̯ster/ | /mɛ́i̯ster̥s/ | /mɛ́i̯sterz/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
[1]
[4]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
meister /mɛ́i̯ster/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van meistere
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van meistere
- Aafbraeking
- meis-ter