mich

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Persuuenlik veurnaamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mich /mɪç/ (liaison: /mɪʝ/)

  1. (accusatief/datief/reflexief, ieëste persoean, inkelvaad) objeksvorm van ich
Raod

Ieërehaer waas "mich" allein d'n akkuzatief-reflexief naeve "meer" innen datief.

Aafbraeking
  • mich
Aafleijinge
Zagswies
  • 't Is mich get! (naodrök op is) = Det is mich 'nen toestandj!