mono

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mono /mò:no/

  1. (predikatief) mit ein inkel spaor (van opgenómme klank)
Aafbraeking
  • mo-no
Antoniem

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mono /mò:no/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • mo-no


Esperanto[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mono

  1. geldj