pöt

Van Wiktionary

'ne pöt [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pöt m /pœt/

  1. 'n oetgegrave piepvörmige oethäöling inne gróndj, die kan leie nao water of anger gróndjstóffe, wie aolje, mer ouch kan waere gebroek veur aafval in te storte
  2. 'n (netuurlike) deepdje inne gróndj wodoor me bie water kan kómme
  3. 'n organizaasje die aktiviteite hèltj van 'n bepaoldje wiek
    Wienieë is de fietsjemert vanne pöt?
  4. (meis es verkleinvorm) d'n ingank nao de aaflaot veur water (wie in 't bad, d'n doesj of de pómpestein)
    Doe mós tich nao 't wasse de haoren oet 't pötjen haole; anges is dalik de aaflaot ram verstop.
Aafbraeking
  • pöt
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • inne pöt zitte: dreuvig of depressief zeen
  • 'n pöt houwe/slaon: 'n pöt aanbraeke
  • pötte baore

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pöt pötte pötten
IPA /pœt/ /pœd/ /pœtə/ /pœtən/
dim. sjrif pötje pötjen pötjes
IPA /pœcə/ /pœcən/ /pœcəs/ /pœcəz/
dat. sjrif pöt pötte pötten
IPA /pœt/ /pœd/ /pœtə/ /pœtən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

pöt /pœt/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van pötte
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van pötte
Aafbraeking
  • pöt

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

pöt /pœt/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van pot
Aafbraeking
  • pöt