platien

Van Wiktionary

platien

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

platien m /pl̥a̽'tí:n/

  1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal Pt en 't atoeamnómmer 78; e grieswit euvergangsmetaal det hieël buugzaam is en slech rós
Aafbraeking
  • pla-tien
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif platien
IPA /pl̥a̽'tí:n/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif platien
IPA /pl̥a̽'tí:n/

In anger spraoke[bewirk]