rif

Van Wiktionary

e rif [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rif ó /rɪf/

  1. 'n óndeepdje in 't water die döks begrujdj is, waat besjurming bèdj aan vès en anger bieëster
  2. (ajerwèts) 't óngerlief van 'ne miens
Aafbraeking
  • rif
Net get anges gesjreve
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rif riffe riffen
IPA /rɪf/ /rɪv/ /rɪfe/ /rɪfen/
dim. sjrif rifke rifken rifkes
IPA /rɪfkʲe/ /rɪfkʲen/ /rɪfkʲes/ /rɪfkʲez/
dat. sjrif rif riffe riffen
IPA /rɪf/ /rɪv/ /rɪfe/ /rɪfen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rif m /rɪf/

  1. (meziek) e kort, ritmisch luipken oppe gitaar det ederskieër trögkkump
Aafbraeking
  • rif

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rif riffe riffen
IPA /rɪf/ /rɪv/ /rɪfe/ /rɪfen/
dim. sjrif rifke rifken rifkes
IPA /rɪfkʲe/ /rɪfkʲen/ /rɪfkʲes/ /rɪfkʲez/
dat. sjrif rif riffe riffen
IPA /rɪf/ /rɪv/ /rɪfe/ /rɪfen/

In anger spraoke[bewirk]