ruumdje

Van Wiktionary

de ruumdje [3]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ruumdje v /rʉ̜̀:mɟə/

  1. besjikbaar oetgestrèkheid, de maot van wie ruum get is
  2. 't gans tied-ruumdjecontinuüm worin al besteit, worónger de miense, alle meterie en innerzjie
  3. (specefiek) det deil vanne [2] waat wiedeweg ligk vanne aerd
  4. (synoniem) anger waord veur kamer ([1] in e geboew)
  5. de maot van wiezieër me kan aafwieke vanne naom of 'ne regel
Aafbraeking
  • ruum-dje
Variaasje
Synoniem
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruumdje ruumdjes
IPA /rʉ̜̀:mɟə/ /rʉ̜̀:mɟəs/ /rʉ̜̀:mɟəz/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ruumdje /rʉ̜̀:mɟə/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van rume
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van rume
  3. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van rume
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van rume
  5. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van rume
Aafbraeking
  • ruum-dje