self

Van Wiktionary

self

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

self v /sæ̀l̥f/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑saalje
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • self

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif self selfs
IPA /sæ̀l̥f/ /sæ̀lv/ /sæ̀l̥fz/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: zelf


Ingels[bewirk]

Reflexief veurnaamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

self /sɛlf/

  1. zelf