sjatte

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjatte /ʃatə/

  1. (euvergenkelik) óngevieër de waerd, ómvank, doer of 't gewich van get bepaole
    Ich sjat det euver vief menuut ederein eweg is.
Raod

't Taengeneuvergestèldje van "get sjatte" is "get veur zeker wete"

Aafbraeking
  • sjat-te
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif sjat sjats sjatj sjatte sjatten sjatj sjatte sjatten sjattendj
IPA /ʃat/ /ʃad/ /ʃats/ /ʃadz/ /ʃac/ /ʃaɟ/ /ʃatə/ /ʃatən/ /ʃac/ /ʃaɟ/ /ʃatə/ /ʃatən/ /ʃatəɲɟ/
vergangen tied sjrif sjatdje sjatdjen sjatdjes sjatdje sjatdjen sjatdje sjatdjen sjatdje sjatdjen sjatdje sjatdjen gesjatj
IPA /ʃaɟə/ /ʃaɟən/ /ʃaɟəs/ /ʃaɟəz/ /ʃaɟə/ /ʃaɟən/ /ʃaɟə/ /ʃaɟən/ /ʃaɟə/ /ʃaɟən/ /ʃaɟə/ /ʃaɟən/ /ɣə'ʃac/ /ɣə'ʃaɟ/
gebi-jjendje wies sjrif sjat! sjatte-v'r sjatj!
IPA /ʃat/ /ʃad/ /ʃatəvər/ /ʃac/ /ʃaɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif sjatte sjatten gesjat ó sjatte sjatten sjattentaere sjattentaeren gesjatte gesjatten
IPA /ʃatə/ /ʃatən/ /ɣə'ʃat/ /ɣə'ʃad/ /ʃatə/ /ʃatən/ /ʃatən̥'tɛ̀:re/ /ʃatən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ʃatə/ /ɣə'ʃatən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjatte ó /ʃatə/

  1. (gerundium) gerundium II van sjatte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • sjat-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjatte sjatten
IPA /ʃatə/ /ʃatən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sjatte sjatten
IPA /ʃatə/ /ʃatən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjatte /ʃatə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van sjatte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van sjatte
Aafbraeking
  • sjat-te

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjatte /ʃatə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van sjat
Aafbraeking
  • sjat-te