spegel

Van Wiktionary

'ne spegel [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

spegel ó /spé:ʝel/

  1. 'n trögkketsendj oppervlakdje, meis gemaak van glaas mit 'n verzilverdje óngerlaog, det leech of beeldj aafbuug
  2. (euverdrechtelik) 'ne standj of 'n kónzentraasje örges van (wie van 't blood of van e water)
  3. (bieëster) e wit stök vach op 't echelste van e rieë
Raod

Lèt op! 't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs en 't Pruus: det spegel.

Aafbraeking
  • spe-gel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • blinke wie e spegel: hieël erg blinke
  • emes e spegel veurhaje: emes laote zeen waat verkieërd is aan zie gedraag
  • zoea gled wie e spegel: hieël gled

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spegel spegele spegelen
IPA /spɛ́:ʝel/ /spé:ʝe̽le/ /spé:ʝe̽len/
dim. sjrif spegelke spegelken spegelkes
IPA /spé:ʝe̽l̥kʲe/ /spé:ʝe̽l̥kʲen/ /spé:ʝe̽l̥kʲes/ /spé:ʝe̽l̥kʲez/
dat. sjrif spegel spegele spegelen
IPA /spɛ́:ʝel/ /spé:ʝe̽le/ /spé:ʝe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

spegel /spɛ́:ʝel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van spegele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van spegele
Aafbraeking
  • spe-gel