spot

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

spot m /spɒt/

  1. leidvermaak inne vorm van 't belachelik make van emes of get
Aafbraeking
  • spot
Verwantje wäörd
Zagswies
  • mit emes/get de spot drieve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spot
IPA /spɒt/ /spɒd/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif spot
IPA /spɒt/ /spɒd/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

spot /spɒt/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van spotte
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van spotte
Aafbraeking
  • spot