stok

Van Wiktionary

'nen doorsneej van 'n hoes worop me de stokke [1] kan zeen

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stok m /stɒk/

  1. 'n samestèlling van ruumdjes oppe zelvendje huuegdje in e geboew
  2. 'ne stapel (meis blinj) kaarte worop me kan inzitten of die me mót rape (wie bie lege)
  3. (synoniem) anger waord veur veurraod
Aafbraeking
  • stok
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • oppe stok ligke: oppe stapel kaart ligke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stok stokke stokken
IPA /stɒk/ /stɒg/ /stɒkə/ /stɒkən/
dim. sjrif stökske stöksken stökskes
IPA /stœkskʲe/ /stœkskʲen/ /stœkskʲes/ /stœkskʲez/
dat. sjrif stok stokke stokken
IPA /stɒk/ /stɒg/ /stɒkə/ /stɒkən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[3]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stok /stɒk/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van stokke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van stokke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van stokke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van stokke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van stokke
Aafbraeking
  • stok
Variaasje