straof

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

straof v /str̥ɒ̀:f/

  1. 'ne regel dae opgelag is taengen emes es 'n vergeljing veur 'n ónrechmaotige of ónwèttelike hanjeling, 'n ónthajing van kómmen of doon of 'n euvertraejing
  2. (euverdrechtelik) 'n vervaelendje hanjeling, meis gezag van 'n taak die emes opgelag geworen is
    Det is gèn straof óm innen haof te mótte wirke mit zoea waer.
Aafbraeking
  • straof
Aafleijinge
Zagswies
  • veur straof get mótte: get es straof opgelag gekregen höbbe
    Veur straof mós ich vreug nao bèd gaon.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif straof straove straoven
IPA /str̥ɒ̀:f/ /str̥ɒ̀:v/ /str̥ɒ̀:və/ /str̥ɒ̀:vən/
dim. sjrif sträöfke sträöfken sträöfkes
IPA /str̥œ̀:fkə/ /str̥œ̀:fkən/ /str̥œ̀:fkəs/ /str̥œ̀:fkəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

straof /str̥ɒ̀:f/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van straove
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van straove
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van straove
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van straove
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van straove
Aafbraeking
  • straof
Variaasje