tèr

Van Wiktionary

tèr

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tèr m /tè̞r/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑ter
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • tèr

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tèr
IPA /tè̞r/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tèr
IPA /tè̞r/