toom

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

toom /tò:m/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑laeg
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • toom
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif tome tomen toom toom toom toom toomp
IPA /tò:mə/ /tò:mən/ /tò:m/ /tò:m/ /tò:m/ /tò:m/ /tò:m̥p/ /tò:mb/
kómparatief sjrif tomere tomeren tomer tomer tomer tomer tomert
IPA /tò:mərə/ /tò:mərən/ /tò:mər/ /tò:mər/ /tò:mər/ /tò:mər/ /tò:mər̥t/ /tò:mərd/
superlatief sjrif toomste toomsten toomste toomste toomste toomste toomste
IPA /tò:m̥stə/ /tò:m̥stən/ /tò:m̥stə/ /tò:m̥stə/ /tò:m̥stə/ /tò:m̥stə/ /tò:m̥stə/
partitief sjrif tooms
IPA /tò:m̥s/ /tò:mz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) tooms (toe) (wie) toomp (geer)
IPA /wì: tò:m̥s tú:/ /wì: tò:m̥p ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) tomers (toe) (wie) tomertj (geer)
IPA /wì: tò:mər̥s tú:/ /wì: tò:mər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toom /tò:m/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • toom

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif toom
IPA /tò:m/
kómparatief sjrif tomer
IPA /tò:mər/
superlatief sjrif toomste
IPA /tò:m̥stə/