varf
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
varf v /vàr̥f/
- (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑kluuer
- Raod
Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.
- Aafbraeking
- varf
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Poh, kies wie sjoean die verve van dae raengebaog.
- Vreuger zagte de luuj "varf" taenge "kluuer", mer allewiel huuers te det nimmieë.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | varf | verve | verven | |
| IPA | /vàr̥f/ | /vàrv/ | /vǽrve/ | /vǽrven/ | |
| dim. | sjrif | verfke | verfken | verfkes | |
| IPA | /væ̀r̥fkʲe/ | /væ̀r̥fkʲen/ | /væ̀r̥fkʲes/ | /væ̀r̥fkʲez/ | |