vergaete

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

vergaete (Nederlands: vergeten)

Verveuging

vergit, vergoot, vergaete

Wirkwaord[bewirk]

zich vergaete (Nederlands: vergissen, zich vergissen)

Sinneniem
Verveuging

vergit, vergoot, vergaete


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te ~ ve̽r'ʝɛ́:te/

  1. (euvergenkelik) oet 't ónthaad verlaore gaon
    Allewiel vergitj die al; ich haop neet det die begintj te verkinzje.
  2. (euvergenkelik) get neet gedaon höbbe door dao neet aan te dinke
    Vergaet neet tich de sjoon te binje; dalik ligks se nag.
  3. (óneuvergenkelik) (reflexief) toet e verkieërd besloet kómme (meis sónger det me det doorhaw of neet espres)
Raod

In 't Mofers zaet me det me get vergaeten is (neet haet): Ich mèndje det ich ederein gadj haw, meh noe bliek det ich dich vergaete bön! 'n Oetzunjering is wen dao e wirkwaord biekump: Ich dink det ich mien buuers vergaeten höb mit te numme.

Aafbraeking
  • ver-gae-te
Antoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • zich vergaeten aan emes/get: 'n verkieërdje insjatting make van emes/get
  • Es de hin weer bie d'n haan kump, vergitj ze-n häör eige kuke: Es e vrouwmis weer bieje geleefdje kump, vergitj ze-n häör eige kinjer.
  • vergaeven en vergaete
  • Waat de kop vergitj, mótte de bein misnete:
    1. Wens te get vergits, mótte dien bein dich bringe nao de plaats woots te-n 't kóns pakke.
    2. (euverdrechtelik) De leger-gestèldje waere gestraof veure vergaetechtigheid vanne hogere.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif vergaet vergits
vergèts
vergitj
vergètj
vergaete vergaeten vergetj
vergètj
vergaete vergaeten vergaetendj
IPA /və̽r'ʝɛ́:t/ /və̽r'ʝɛ́:d/ /və̽r'ʝɪts/
/və̽r'ʝe̞ts/
/və̽r'ʝɪdz/
/və̽r'ʝe̞dz/
/və̽r'ʝɪc/
/və̽r'ʝe̞c/
/və̽r'ʝɪɟ/
/və̽r'ʝe̞ɟ/
/və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝæc/
/və̽r'ʝe̞c/
/və̽r'ʝæɟ/
/və̽r'ʝe̞ɟ/
/və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:teɲɟ/
vergangen tied sjrif vergaat
vergoot
vergaats
vergoots
vergaat
vergoot
vergote vergoten vergootj vergote vergoten vergaete vergaeten
IPA /və̽r'ɣá:t/
/və̽r'ɣò:t/
/və̽r'ɣá:d/
/və̽r'ɣò:d/
/və̽r'ɣá:ts/
/və̽r'ɣò:ts/
/və̽r'ɣá:dz/
/və̽r'ɣò:dz/
/və̽r'ɣá:t/
/və̽r'ɣò:t/
/və̽r'ɣá:d/
/və̽r'ɣò:d/
/və̽r'ɣò:tə/ /və̽r'ɣò:tən/ /və̽r'ɣò:c/ /və̽r'ɣò:ɟ/ /və̽r'ɣò:tə/ /və̽r'ɣò:tən/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif vergoot vergoots vergoot vergote vergoten vergootj vergote vergoten vergaete vergaeten
IPA /və̽r'ɣò:t/ /və̽r'ɣò:d/ /və̽r'ɣò:ts/ /və̽r'ɣò:dz/ /və̽r'ɣò:t/ /və̽r'ɣò:d/ /və̽r'ɣò:tə/ /və̽r'ɣò:tən/ /və̽r'ɣò:c/ /və̽r'ɣò:ɟ/ /və̽r'ɣò:tə/ /və̽r'ɣò:tən/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/
gebi-jjendje wies sjrif vergaet! vergaete-v'r vergaetj!
IPA /və̽r'ʝɛ́:t/ /və̽r'ʝɛ́:d/ /və̽r'ʝɛ́:tever/ /və̽r'ʝɛ́:c/ /və̽r'ʝɛ́:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif vergaete vergaeten vergaet ó vergaete vergaeten vergaetentaere vergaetentaeren vergaete vergaeten
IPA /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:t/ /və̽r'ʝɛ́:d/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽rʝɛ́:ten̥'tɛ̀:re/ /və̽rʝɛ́:ten̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[3]

bewirk


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te ~ ve̽r'ʝɛ́:te/

  1. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van vergaete
Aafbraeking
  • ver-gae-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif vergaete
vergaetene
vergaeten
vergaetenen
vergaete vergaeten vergaete vergaeten vergaete vergaeten vergaete vergaeten vergaete vergaeten
IPA /və̽r'ʝɛ́:te/
/və̽r'ʝɛ́:te̽ne/
/və̽r'ʝɛ́:ten/
/və̽r'ʝɛ́:te̽ne/
/və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/ /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) vergaetes (toe) (wie) vergaetentj (geer)
IPA /wì: və̽r'ʝɛ́:tes tú:/ /wì: və̽r'ʝɛ́:teɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif
IPA

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vergaete ó /və̽r'ʝɛ́:te ~ ve̽r'ʝɛ́:te/

  1. (gerundium) gerundium II van vergaete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-gae-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vergaete vergaeten
IPA /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vergaete vergaeten
IPA /və̽r'ʝɛ́:te/ /və̽r'ʝɛ́:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vergaete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vergaete
  3. (neet-lemma) participium van vergaete
  4. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van vergaete
Aafbraeking
  • ver-gae-te

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vergaete /və̽r'ʝɛ́:te/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van vergaet
Aafbraeking
  • ver-gae-te