vergif

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vergif ó /və̽r'ʝɪf ~ ve̽r'ʝɪf/

  1. e matterjaal, zowaal es vaste stóf, vleujstóf es e gaas , det in klein wieväölheid sjejjelik of doeajelik is
Aafbraeking
  • ver-gif
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vergif
IPA /və̽r'ʝɪf/ /və̽r'ʝɪv/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vergif
IPA /və̽r'ʝɪf/ /və̽r'ʝɪv/

In anger spraoke[bewirk]