zin

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zin v /zɪ̀n/

1. e verlange veur get te doon
2. get det beteikenis haet, wo get veur steit
3. (euverdrechtelik) 'n raeje veur 't bestaon
4. (spraoklieër) e samenhangendj deil van 'n veurdrach, 'n teks of 'ne zats
5. (synoniem) (spraoklieër) anger waord veur zats

Raod

Inne beteikenis "verlange" wuuert dit waord ouch waal es mannelik behanjeldj: goje zin, ziene zin kriege.

Aafbraeking

• zin

Synoniem

• [1] aard

Aafleijinge

• alikszins, angeszins, ónzin, zinne, zinnig, zins, zinvol
• laeveszin, slaagzin, smaakzin, taengezin
• zinbeeldj, zintuug

Verwantje wäörd

• aandrank, gaaj, nöt, plezeer
• verzinne

Zagswies

• gooj zin höbbe
• zien(e) zin (neet) kriege
• Zin is koup: Me köp get wen 't 'm richtig bevèltj.
• Es se gèn zin höbs, mós se zin make: De juuskes bespraoken opdrach mót oetgeveurd waere.
• zin höbbe wie zeve die gèn zin höbbe: gaar gèn zin höbbe

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zin		zinne	zinnen
	IPA	/zɪ̀n/		/zɪ́ne/	/zɪ́nen/
dim.	sjrif	zinke	zinken	zinkes
	IPA	/zɪ̀n̥kʲe/	/zɪ̀n̥kʲen/	/zɪ̀n̥kʲes/	/zɪ̀n̥kʲez/

Raod

Bakkes guuef gèn verbaoge vörm op; dees vörm waeren allein gebroek bieje beteikenis "zats".

Wiejer besteit nag de genitiefvorm zins.

In anger spraoke

[1]

• Frans: envie v
• Ingels: inclination, desire^(en:)
• Nederlandjs: zin g, trek g, lust g, aandrang^(nl:) g
• Pruus: Lust v
• Spaans: gana v
• Zweeds: lust g

[4]

• Ingels: phrase
• Nederlandjs: zinsnede g, frase g
• Pruus: Phrase v

Wirkwaord

Neet-lemma

zin /zɪ̀n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zinne
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zinne

Aafbraeking

• zin