zwaegel

Van Wiktionary

'ne zwaegel [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

zwaegel m /zwɛ́:ʝel/

  1. e stekske mit e köpke van zwaevel womit me vuur kan make
  2. (euverdrechtelik) (veural in diminutief) 'ne manskaerel dae hieël dun is en óngespierd
    Och stèl dich neet aan; doe bös mer e zwaegelke.
Aafbraeking
  • zwae-gel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • örges 'ne zwaegel aan haje: get in brandj staeke
    Smiet de ganse rimram mer inne stoof en haaj dao mer 'ne zwaegel aan.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zwaegel zwaegele zwaegelen
IPA /zwɛ́:ʝel/ /zwɛ́:ʝe̽le/ /zwɛ́:ʝe̽len/
dim. sjrif zwaegelke zwaegelken zwaegelkes
IPA /zwɛ́:ʝe̽l̥kʲe/ /zwɛ́:ʝe̽l̥kʲen/ /zwɛ́:ʝe̽l̥kʲes/ /zwɛ́:ʝe̽l̥kʲez/
dat. sjrif zwaegel zwaegele zwaegelen
IPA /zwɛ́:ʝel/ /zwɛ́:ʝe̽le/ /zwɛ́:ʝe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zwaegel /zwɛ́:ʝel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zwaegele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zwaegele
Aafbraeking
  • zwae-gel