ómkalle

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

ómkalle (Nederlands: ompraten)

Sinneniem
Verveuging

kalt óm, kalde óm, ómgekald


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich kal emes óm mer ich kal emes óm det ich emes ómkal ich höb emes ómgekaldj
IPA /ɪç kàl é:mez 'ʊ́m/ /mær‿ɪ̽ç kàl é:mez 'ʊ́m/ /dæd‿ɪ̽ʝ émez ʊ́m̥kàl/ /ɪç‿œ̽b émez ʊ́mɣəkàʎɟ/

ómkalle /ʊ́m̥kálə/

  1. (euvergenkelik) emes zie geveul of zien meining verangere door op dem in te kalle
Aafbraeking
  • óm-kal-le
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif ómkal ómkals ómkaltj ómkalle ómkallen ómkaltj ómkalle ómkallen ómkallendj
IPA /ʊ́m̥kàl/ /ʊ́m̥kàl̥s/ /ʊ́m̥kàlz/ /ʊ́m̥kàʎ̥c/ /ʊ́m̥kàʎɟ/ /ʊ́m̥kálə/ /ʊ́m̥kálən/ /ʊ́m̥kàʎ̥c/ /ʊ́m̥kàʎɟ/ /ʊ́m̥kálə/ /ʊ́m̥kálən/ /ʊ́m̥káləɲɟ/
vergangen tied sjrif ómkaldje ómkaldjen ómkaldjes ómkaldje ómkaldjen ómkaldje ómkaldjen ómkaldje ómkaldjen ómkaldje ómkaldjen ómgekaldj
IPA /ʊ́m̥kàʎɟə/ /ʊ́m̥kàʎɟən/ /ʊ́m̥kàʎɟəs/ /ʊ́m̥kàʎɟəz/ /ʊ́m̥kàʎɟə/ /ʊ́m̥kàʎɟən/ /ʊ́m̥kàʎɟə/ /ʊ́m̥kàʎɟən/ /ʊ́m̥kàʎɟə/ /ʊ́m̥kàʎɟən/ /ʊ́m̥kàʎɟə/ /ʊ́m̥kàʎɟən/ /ʊ́mɣəkàʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kal óm! kalle-v'r óm kaltj óm!
kal óm!
IPA /kàl ʊ́m/ /káləvər ʊ́m/ /kàʎɟ ʊ́m/
/kàl ʊ́m/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif ómkalle ómkallen ómgekal ó ómkalle ómkallen ómkallentaere ómkallentaeren ómgekalle ómgekallen
IPA /ʊ́m̥kálə/ /ʊ́m̥kálən/ /ʊ́mɣəkàl/ /ʊ́m̥kálə/ /ʊ́m̥kálən/ /ʊ́m̥kálən̥'tɛ̀:re/ /ʊ́m̥kálən̥'tɛ̀:ren/ /ʊ́mɣəkálə/ /ʊ́mɣəkálən/
Raod

De gebejendje wies wuuert ouch mit sleiptoean oetgespraoke: ka~l óm.

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómkalle ó /ʊ́m̥kálə/

  1. (gerundium) gerundium II van ómkalle
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • óm-kal-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ómkalle ómkallen
IPA /ʊ́m̥kálə/ /ʊ́m̥kálən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ómkalle ómkallen
IPA /ʊ́m̥kálə/ /ʊ́m̥kálən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómkalle /ʊ́m̥kálə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ómkalle
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ómkalle
Aafbraeking
  • óm-kal-le