Naar inhoud springen

ómleijing

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

ómleijing v (Nederlands: omleiding)

Verbuging

ómleijinge, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ómleijing v /ʊ́mlɛ̀jɪŋ/

  1. 'nen oetwiekendje waeg woreuver 't verkieër gelèdj wuuert wen de gewuuen baan door vernujing of 'n óngelök neet vrie is
  2. 'n verlagdje verluip van 'n baek, 'n reveer of e knaal
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief ómleiïng of ómleiing.

Aafbraeking
  • óm-lei-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ómleijing ómleijinge ómleijingen
IPA /ʊ́mlɛ̀jɪŋ/ /ʊ́mlɛ̀jɪŋe/ /ʊ́mlɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif ómleijingske ómleijingsken ómleijingskes
IPA /ʊ́mlɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʊ́mlɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʊ́mlɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʊ́mlɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk