ómslaote

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ómslaote /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/

  1. aan alskantjen ómgaeve zeen door get anges, örges midded'rin ligkendj
  2. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van ómsloete
Aafbraeking
  • óm-slao-te
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif ómslaote
ómslaotene
ómslaoten
ómslaotenen
ómslaote ómslaoten ómslaote ómslaoten ómslaote ómslaoten ómslaote ómslaoten ómslaote ómslaoten
IPA /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/
/ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə̽nə/
/ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tən/
/ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə̽nə/
/ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tən/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tən/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tən/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tən/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/ /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) ómslaotes (toe) (wie) ómslaotentj (geer)
IPA /wì: ʊ́m̥'sl̥ɒ́:təs tú:/ /wì: ʊ́m̥'sl̥ɒ́:təɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómslaote /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/ (liaison: ómslaoten)

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • óm-slao-te

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómslaote /ʊ́m̥'sl̥ɒ́:tə/

  1. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van ómsloete
Aafbraeking
  • óm-slao-te