óntligke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

óntligke /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) raejes verzinne veur good te kalle det me get neet gedaon haet sónger daoveur de sjoud op zich op te numme
Aafbraeking
  • ónt-ligk-e
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif óntligk óntligks óntligk óntligke óntligken óntligk óntligke óntligken óntligkendj
IPA /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲ/ /ʊ́n̥t'l̥ɪg̊s/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgz/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲ/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲ/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif óntlag óntlags óntlag óntlagte óntlagten óntlag óntlagte óntlagten óntlag
IPA /ʊ́n̥t'l̥ax/ /ʊ́n̥t'l̥aɣ/ /ʊ́n̥t'l̥axs/ /ʊ́n̥t'l̥aɣz/ /ʊ́n̥t'l̥ax/ /ʊ́n̥t'l̥aɣ/ /ʊ́n̥t'l̥axtə/ /ʊ́n̥t'l̥axtən/ /ʊ́n̥t'l̥ax/ /ʊ́n̥t'l̥aɣ/ /ʊ́n̥t'l̥axtə/ /ʊ́n̥t'l̥axtən/ /ʊ́n̥t'l̥ax/ /ʊ́n̥t'l̥aɣ/
gebi-jjendje wies sjrif óntligk! óntligke-v'r óntligktj!
óntligk!
IPA /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲ/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲever/ /ʊ́n̥t'l̥ɪg̊c/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgɟ/
/ʊ́n̥t'l̥ɪgʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif óntligke óntligken óntligk ó óntligke óntligken óntligkentaere óntligkentaeren óntligke óntligken
IPA /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲ/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen̥'tɛ̀:re/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen̥'tɛ̀:ren/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntligke ó /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van óntligke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ónt-ligk-e

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óntligke óntligken
IPA /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif óntligke óntligken
IPA /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/ /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntligke /ʊ́n̥t'l̥ɪgʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van óntligke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van óntligke
  3. (neet-lemma) participium van óntligke
Aafbraeking
  • ónt-ligk-e