rang

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rang v > m /ràŋ/

  1. 'n plaats in 'n rie of 'n hiërarchie
  2. 'n rie aan steul, wie me det bie 'n veurstèlling zuutj
  3. (euverdrechtelik) 'ne maotsjappelike standj
  4. 't gewich van 'n functie t'n opzich van 'n anger
Aafbraeking
  • rang
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rang range rangen
IPA /ràŋ/ /ráŋə/ /ráŋən/
dim. sjrif rengske rengsken rengskes
IPA /ræ̀ŋ̊skʲe/ /ræ̀ŋ̊skʲen/ /ræ̀ŋ̊skʲes/ /ræ̀ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]